انتخاب بین سپرده گذاری در بانک و سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری بستگی مستقیم به هدف مالی، افق زمانی، میزان تحمل ریسک و نیاز به نقدشوندگی شما دارد. هر دو ابزار جایگاه مشخصی در سبد مالی افراد دارند؛ شناخت مزایا و محدودیتهای هرکدام به تصمیمگیری آگاهانه کمک میکند.
صرافی فلامک معامالت بی واسطه، هزینه کمتر، سرعت بیشتر
امنیت و تضمین اصل سرمایه
سپردههای بانکی معمولاً از نظر امنیت در رده بالاتری قرار دارند، زیرا در بسیاری از کشورها تا سقفی توسط نهادهای بیمهکننده سپرده (مثلاً FDIC در آمریکا یا نهادهای مشابه در دیگر کشورها) ضمانت میشوند؛
بنابراین ریسک ورشکستگی بانک در عمل برای سپردهگذار تا سقف مشخصی جبران میشود. برعکس، صندوقهای سرمایهگذاری محصولات بازار سرمایه بهشمار میآیند و سرمایهگذاری در آنها تحت نوسانات بازار قرار دارد و از بیمه سپرده بانکی برخوردار نیست.
بازده و پتانسیل رشد
از نظر پتانسیل بازدهی، صندوقهای سرمایهگذاری—خصوصاً صندوقهای سهامی و مختلط—توانایی ارائه بازده بالاتر در بلندمدت را دارند، چرا که سرمایه در داراییهای مولد مانند سهام و اوراق بهادار قرار میگیرد و از رشد اقتصادی بهره میبرد.
در مقابل، سپردههای بانکی (یا گواهیهای سپرده) بازدهی قطعی و ثابت ارائه میکنند که معمولاً پایینتر از میانگین بازده بازار سرمایه است؛
بنابراین اگر هدف شما افزایش سرمایه در بلندمدت است و تحمل نوسان را دارید، صندوقها گزینه جذابتری هستند.
نقدشوندگی و دسترسی به سرمایه
نقدشوندگی میتواند متغیر باشد: سپردههای کوتاهمدت و حسابهای پسانداز عموماً دسترسی آسانی دارند، اما برخی سپرده های مدتدار ممکن است جریمه برداشت زودهنگام داشته باشند. در طرف مقابل، بسیاری از صندوقهای سرمایهگذاری بازخرید واحدها را بهصورت روزانه فراهم میکنند و نقدشوندگی مناسبی دارند — بهویژه صندوقهای درآمد ثابت یا بازار پول — اما زمان تسویه و کارمزد بازخرید میتواند بر سرعت در دسترسی به نقدینگی اثر بگذارد. بنابراین هر دو گزینه بسته به نوع ابزار میتوانند نقدشوندگی قابلقبولی ارائه دهند.
ریسک، تنوع و مدیریت حرفهای
صندوقهای سرمایهگذاری بهخاطر مدیریت حرفهای و امکان تنوعدهی در سبد داراییها (سهام، اوراق بدهی، سرمایهگذاری پولی و غیره) توانایی کاهش ریسک مخصوص به یک دارایی را دارند. این مدیریت تخصصی و تنوعسازی یکی از مزایای اصلی صندوقها نسبت به سپردهگذاری مستقیم در یک بانک یا نگهداری نقدی است. در مقابل، سپرده بانکی ریسک بازار را تقریباً ندارد اما در برابر ریسکهای پنهانی مثل کاهش قدرت خرید ناشی از تورم آسیبپذیرتر است.
هزینهها و مالیات
سپردههای بانکی معمولاً هزینههای پنهان کمی دارند؛ سود پرداختی مشمول مالیات یا کسرهایی بسته به مقررات کشوری خواهد بود. صندوقهای سرمایهگذاری ممکن است شامل هزینههایی مانند کارمزد مدیریت، کارمزد عملکرد و کارمزد ورود/خروج باشند که بازده نهایی را کاهش میدهند. همچنین ساختار مالیاتی برای سود سرمایه (capital gains) در صندوقها میتواند تفاوت ایجاد کند؛ در برخی بازارها صندوقها (یا انواع ETF) نسبت به صندوقهای سنتی مزایای مالیاتی و هزینهای دارند که باید بررسی گردد.
معیار انتخاب بر اساس هدف و افق سرمایهگذاری
اگر افق زمانی کوتاهمدت (مثلاً تا یک سال)، اولویت امنیت و نیاز به نقد سریع دارید، سپرده بانکی یا حسابهای بازار پول مناسبترند.
اگر افق زمانی میانتا بلندمدت دارید و میخواهید از پتانسیل رشد بازار بهره ببرید و تحمل نوسان را دارید، صندوقهای سهامی یا مختلط انتخاب منطقیتری هستند.
برای سرمایهگذاران با هدف حفظ ارزش در برابر تورم، ترکیبی از صندوقهای درآمد ثابت (برای ثبات) و صندوقهای سهامی (برای رشد) میتواند بهتر از قرار دادن تمام سرمایه در سپرده بانکی باشد.
صرافی فلامک

کامنت ها
نرخ تنزیل ریسکهای زمانی و ریسکهای بازار را میتواند منعکس کند
تاریخ: 7 دی 1404 | زمان: 13:41:04[…] زمانی معین دریافت یا پرداخت میشود؛ مانند نرخ سود سپرده یا نرخ وام بانکی. نرخ تنزیل (Discount Rate) اما معیاری است که […]