مهیار کاظمی نژاد
۱ آبان ۱۴۰۴
شاخص های بورس جهانی مانند S&P 500، داوجونز، نیکی و FTSE نمای کلی بازار را نشان می‌دهند. در این مطلب با ساختار هر شاخص، روش محاسبه، نقش در تحلیل و ابزارهای سرمایه‌گذاری مبتنی بر شاخص‌ها آشنا می‌شوید.
صرافی فلامک معامالت بی واسطه، هزینه کمتر، سرعت بیشتر
چرا «شاخص های مهم در بورس بین‌المللی» اهمیت دارند؟
شاخص‌ها خلاصه‌ای از وضعیت بازار یا بخش مشخصی از اقتصاد را ارائه می‌دهند. سرمایه‌گذاران، مدیران صندوق و تحلیل‌گران از شاخص‌ها برای سنجش عملکرد، مقایسه سبدها و تصمیم‌گیری‌های استراتژیک استفاده می‌کنند.
S&P 500 — معیار گسترده‌ی بازار سهام آمریکا
S&P 500 شامل ۵۰۰ شرکت بزرگ بازار امریکا است و به‌صورت وزنی براساس ارزش بازار محاسبه می‌شود. این شاخص تصویر واقعی‌تری از سلامت اقتصاد آمریکا نسبت به شاخص‌های کوچک‌تر می‌دهد و بسیاری از ETFها (مثل SPY) آن را دنبال می‌کنند. برای کسانی که دنبال «نمای کلی بازار سهام آمریکا» هستند، S&P 500 نقطه شروع است.
Dow Jones Industrial Average (داوجونز) — شاخص قیمت‌وزن‌دار کلاسیک
داوجونز از ۳۰ شرکت بزرگ و معتبر تشکیل شده و به‌صورت قیمت‌وزن‌دار محاسبه می‌شود؛ بنابراین تغییر در سهام با قیمت بالاتر تاثیر بیشتری دارد. داوجونز بیشتر برای رسانه‌ها و خلاصه‌های روزانه کاربرد دارد، اما تحلیل‌گران حرفه‌ای اغلب آن را همراه با شاخص‌های دیگر بررسی می‌کنند.
NASDAQ Composite — قلب فناوری
NASDAQ نمایانگر شرکت‌های فناوری و رشد بالاست. بسیاری از استارتاپ‌ها و شرکت‌های فناوری در این بازار فهرست می‌شوند؛ بنابراین تغییرات آن اغلب نشان‌دهنده احساس بازار نسبت به بخش فناوری است. برای سرمایه‌گذاران رشدمحور، دنبال کردن NASDAQ حیاتی است.
FTSE 100 و DAX — شاخص‌های مهم بازار اروپا
FTSE 100 (لندن) و DAX (آلمان) نمای کلی بازار اروپا و شرکت‌های بزرگ آن را نشان می‌دهند. این شاخص‌ها به‌خصوص برای تحلیل‌گرانی که می‌خواهند ریسک‌های منطقه‌ای یا تاثیر سیاست‌های اروپایی را بسنجند، کاربرد دارند.
Nikkei 225 و Shanghai Composite — آسیا در یک نگاه
Nikkei 225 نمای بورس توکیو و Shanghai Composite نمای بازار چین را ارائه می‌دهد. هر دو شاخص برای کسانی که در بازارهای آسیایی سرمایه‌گذاری می‌کنند یا دنبال تنوع بین‌المللی هستند، شاخص‌های کلیدی محسوب می‌شوند.
MSCI World و شاخص‌های جهانی — تصویر فراتر از یک کشور
MSCI World شامل سهام شرکت‌های توسعه‌یافته در چند کشور است و برای ساخت سبدهای جهانی و اندازه‌گیری عملکرد بین‌المللی کاربرد دارد. این نوع شاخص‌ها مناسب برای سرمایه‌گذاران بلندمدتی است که می‌خواهند از تک‌کشوری شدن پرتفوی جلوگیری کنند.
شاخص های کوچک‌تر: Russell 2000 و VIX
Russell 2000 نمایانگر شرکت‌های کوچک‌تر (small-cap) است و برای سنجش ریسک‌های رشد و نوسان بازار کوچک کاربرد دارد. VIX (شاخص ترس) نشان‌دهنده‌ی انتظار بازار از نوسان‌های آتی و ابزاری برای مدیریت ریسک است.
روش‌های محاسبه: وزن‌دهی بازار vs قیمت
شاخص‌ها یا بر اساس ارزش بازار (market-cap weighted) محاسبه می‌شوند (مثل S&P 500) یا قیمت‌وزن‌دار (مثل Dow). تفاوت این روش‌ها در این است که در ارزش بازار، شرکت‌های بزرگتر تاثیر بیشتری دارند؛ در حالی که در قیمت‌وزن‌دار، سهم‌های با قیمت بالاتر تأثیرگذارترند. دانستن این تفاوت برای فهم دلیل حرکت شاخص مهم است.
چگونه از شاخص ها در تحلیل و سرمایه‌گذاری استفاده کنیم؟
معیار مقایسه (Benchmark): عملکرد پرتفوی خود را با شاخص مناسب مقایسه کنید.
تنوع‌بخشی (Diversification): به‌جای انتخاب تک‌سهام، میتوانید از ETFها یا صندوق‌های مبتنی بر شاخص استفاده کنید.
تحلیل روند بازار: شاخص‌ها سیگنال‌های کلی روند صعودی یا نزولی را نشان می‌دهند.
مدیریت ریسک: شاخص‌هایی مثل VIX برای زمان‌بندی محافظت یا هج کردن مفیدند.
نکات کاربردی و هشدارها
شاخص‌ها نمای کلی فراهم می‌کنند اما جای تحلیل بنیادی هر شرکت را نمی‌گیرند. همچنین، همبستگی بین شاخص‌ها گاهی بالا می‌رود و تنوع ظاهری ممکن است واقعی نباشد. همیشه با توجه به افق زمانی، تحمل ریسک و هزینه‌ها (کارمزد ETF یا صندوق) تصمیم بگیرید.
صرافی فلامک
کامنت ها